Vanmorgen ging om 6 uur al de wekker omdat de prachtige Berenloop op Terschelling op het programma staat. Om half acht pikte ik Barbara op en toen was het nog een uurtje rijden naar Harlingen.
Bij de boot kwam Robert Boersma ons gezelschap houden. Omdat we de langzame boot hadden, kwam ik helaas te laat bij de post bij de Brandaris op Terschelling waar ik mijn sportdrank kon afgeven voor de verzorgingsposten. Daarom maar besloten een flesje leeg te drinken voor de wedstrijd en één fles mee te nemen. Vlak voor de start kregen we door dat het stuk strand van 3 km uit het parcours was gehaald omdat het hoog water voor problemen kon zorgen.
Het was even de vraag wat ik nou aan moest doen. Er werd windkracht 6-7 verwacht en af en toe een bui. Uiteindelijk maar gekozen voor een korte broek, thermoshirt en een running shirt lange mouw. Ik had niet specifiek voor een marathon getraind, maar m’n trainingen gingen de laatste tijd best lekker, dus ik wilde wel proberen om mijn PR te verbreken op de marathon en onder de 3 uur 30 te lopen.
In het startvak vonden we Gizelle Rijnen, Jeroen Bijman en een maatje van hem. Dus we konden gezellig bijkletsen tot de start. Toen het startschot werd gegeven, ging een scheepshoorn af en dat was toch wel een mooi kippenvelmoment. We begonnen met de wind in de rug en ik wist dat we in de tweede helft de wind tegen zouden hebben. Ik koos er daarom voor om vlot te starten, want ik zou toch wel tijd verliezen in de tweede helft. Ik wilde m’n hartslag tussen de 150-158 bpm houden en dat lukte goed. De sfeer langs de kant was geweldig! Zo leuk om al die enthousiaste mensen langs de kant te zien met een muziekje erbij.
Na een kilometer of 17 begonnen we wind tegen te krijgen. Ik merkte meteen dat het tempo zakte, dus ik besloot bij een groepje lopers aan te sluiten zodat we konden wisselen met voorop in de wind lopen, terwijl de rest dan in de luwte liep.
Bij elke verzorgingspost nam ik een stuk banaan en bij 21 km begon ik uit m’n fles sportdrank te drinken. Dat was eigenlijk te laat. Ik heb nooit last van krampen, maar nu begon m’n rechterkuit toch verkrampt te voelen bij 25 km. Ik was bang dat dat kramp er echt in zou schieten, dus soms stopte ik even om mijn kuit een beetje los te masseren.
Ondertussen bleef de wind hard waaien en kwamen er flinke regenbuien over. Dat was wel pittig. Soms zag ik mijn loopmaatjes Hans en Esther langs de kant staat aanmoedigen en dat gaf toch steeds een flinke boost om te blijven lopen.
Aan het einde lukte het soms om nog wat tempo te lopen, vooral als ik lette op mijn looptechniek. De laatste kilometer was weer prachtig. Je loopt dat door straten met kroegen en veel mensen langs de kant die je naar de finish toe schreeuwen. Uiteindelijk kwam ik bij 3:39 minuten door de finish. Niet onder de 3:30, maar ik was gezien de omstandigheden toch tevreden met het resultaat.
Het was weer een prachtige dag op Terschelling!
